Onze wereld wordt overspoeld door technologische en wetenschappelijke ontwikkelingen. Het tempo hiervan ligt zó hoog dat veel mensen het niet bij kunnen houden. Het technologisch versterken van onze zintuigen, het hacken van onze genen en het kweken van reageerbuisbaby’s is niet meer slechts het genezen van de mens: het is upgraden. Dit idee maakt ons bang. 

​

Om deze angst voor de toekomst te doen afnemen heb ik een gesprekstool ontwikkeld wat kinderen kennis leert maken met ‘de maakbare mens’. Tijdens gesprekssessies komen open, toekomstgerichte vragen op tafel. Met deze vragen wil ik de kinderen laten fantaseren over de toekomst, maar ook wil ik ze kennis laten maken met de ethische dilemma’s die aan dit thema verbonden zijn. Kritisch denken en fantaseren zijn de kernpunten van mijn project. 

Door kinderen op jonge leeftijd al na te denken over de eventuele gevolgen van bepaalde ingrepen denk ik dat je iets in gang zet wat de rest van hun leven bij hun blijft. We hebben het over de makers van de toekomst, die nog volledig open-minded zijn. Als we deze kinderen al in kunnen leiden in de toekomst staan ze straks in de maatschappij als mensen die weten wat er speelt of wat er mogelijk kan zijn. Het zijn mensen met een overdachte mening en een flinke portie grenzeloosheid in hun denken. Space is the limit. 

​

Product

Wat nou als je een pilletje kan nemen die er voor zorgt dat je nooit meer hoeft te slapen? Zou je een lens willen waarmee je foto’s kan maken met je ogen? Wat zou je er van vinden als we een chip in onze hersens kunnen implanteren die er voor zorgt dat we nooit meer dingen vergeten? Om deze mogelijkheden te illustreren heb ik een spelbord ontwikkeld dat als drager dient voor het product waar het om draait: de kaarten. Deze kaarten bevatten toekomstgerichte vragen die een link hebben met de maakbare mens. Het bord en de kaarten zijn een middel om met kinderen te praten over de toekomst van de mens. ‘Wat als...’ kan worden ingezet bij projecten in het basisonderwijs, wat het een educatief spel maakt 

​

Hoe

Het bord, wat 15 (van de 30) kaarten bevat, wordt op een tafel geplaatst waar vier kinderen omheen kunnen zitten. Één van de kinderen begint met het pakken van een kaart, leest deze voor en beantwoord hem. Zodra het kind is uitgepraat is er ruimte voor een gesprek: hoe denkt de rest van de groep hier over? Bij de sessie is een gespreksleider aanwezig die de taak heeft om kritisch door te vragen en om het gesprek gaande te houden. Daarbij kan het delen van informatie over specifieke ingrepen een toegevoegde waarde hebben voor het verloop van het gesprek en voor het verbreden van de kennis van de kinderen. 

​